Detalji predmeta

• Stanje Kolekcionarski primerak
• Detaljno stanje Odlično
• Posebni događaj Ne

OPROŠTAJNA UTAKMICA MILUNA MAROVIĆA

KK RADNNIČKI - REPREZENTACIJA JUGOSLAVIJE

8. JUN 1983.

U ZNAK OBELEŽAVANJA RASTANKA SA AKTIVNIM IGRANJEM KOŠARKE ZASLUŽNOG SPORTISTE JUGOSLAVIJE MILUNA MAROVIĆA

HALA SPORTOVA, NOVI BEOGRAD



PROGRAM UTAKMICE + POZIVNICE + ZAPISNIK + GOVOR !!!

RARITET !!!

MILUN MEK MAROVIĆ - LEGENDA RADNIČKOG SA KRSTA I REPREZENTACIJE JUGOSLAVIJE

DEO ČUVENE GENERACIJE KRSTAŠA IZ 1973. - TRENER SLOBODAN PIVA IVKOVIĆ, DRAGI IVKOVIĆ, TRIVALIĆ, DUGI DAMJANOVIĆ, TASIĆ, RAŽNATOVIĆ, JARIĆ, ĐORĐEVIĆ , VUČINIĆ, VELJOVIĆ, ZMIJANAC

NA UTAKMICI SU NASTUPALI:

IVKOVIĆ, KIĆANOVIĆ, VUČUROVIĆ, BOŠNJAK, DABIĆ, BANJANIN, SLAVNIĆ, MAROVIĆ, DAMJANOVIĆ, JARIĆ, DALIPAGIĆ, MILOVANOVIĆ

JUGOSLAVIJA:
ZORKIĆ, IVANOVIĆ, STEFANOVIĆ, MUTAPČIĆ, GRBOVIĆ, BUKUMIROVIĆ, ARAPOVIĆ, CVJETIČANIN, VUJAČIĆ, SAVOVIĆ

Milun Marović (Čačak, 15. septembar 1947 – Libija, 19. oktobar 2009) je bio geolog, redovni profesor Rudarsko-geološkog fakulteta Univerziteta u Beogradu, i nekadašnji reprezentativac SFRJ u košarci.

Bio je predsednik Saveta Instituta za regionalnu geologiju i paleontologiju, upravnik Zavoda istog instituta i šef katedre za dinamičku geologiju.

Beogradski košarkaški klub Radnički, commonly referred to as Radnički Beograd, is a men's basketball club based in Belgrade, Serbia. The club plays in the 3rd-tier First Regional League of Serbia. Their home arena is the SC Šumice.


Milun Marović je bio genije. Svirao je gitaru. Posebno je voleo dela Franciska Tarega. Uz ovaj tekst možete videti i video gde u jednom delu Milun svira “Sećanje na Alhambru”:

Pohađao je Zemunsku gimnaziju i bio odličan učenik. Bile su to rock&roll godine. Milun je imao svoj muzički sastav gde je svirao i pevao. U devetnaestoj godini, kada je bio na drugoj godini studija Rudarskog fakulteta, počeo je da igra košarku i dospeo do zvezda.

Tokom čitave karijere igrao je u beogradskom Radničkom. Bio je član generacije koja je osvojila titulu prvaka Jugoslavije i nacionalni kup. Za reprezentaciju Jugoslavije je odigrao 96 utakmica. Osvojio je zlatnu medalju na Evropskom prvenstvu u Barseloni, 1973. godine i srebrnu medalju na Svetskom prvenstvu u Portoriku 1974. godine. Za evropski šampionat 1975. u Beogradu selektor reprezentacije Mirko Novosel nije Miluna stavio u tim, mada mu je objektivno tamo bilo mesto. To je Marovića izuzetno pogodilo, pa je odbio poziv profesora Aleksandra Nikolića za Evropski šampionat u Belgiji 1977.

Kasnije kao sportski radnik bio je predsednik Košarkaškog saveza Beograda i član Predsedništva Košarkaškog saveza SR Jugoslavije. Za sportsku aktivnost nagrađen je Oktobarskom nagradom Beograda, Majskom nagradom Srbije, Ordenom Nemanje trećeg reda.
Milun Marović je studirao na Rudarsko-geološkom fakultetu u Beogradu, gde je diplomirao 1970. Magistrirao je 1976. na smeru za geološko kartiranje, a doktorirao 1981. sa temom iz oblasti tektonike. Za asistenta pripravnika je prvi put izabran 1975. Prošao je kroz sva nastavna zvanja, a za redovnog profesora izabran je 1993. U bogatoj i uspešnoj nastavničkoj karijeri predavao je, na osnovnim i poslediplomskim studijama: tektoniku, neotektoniku, geologiju Jugoslavije, geologiju Srbije, geologiju Balkanskog poluostrva.

U prvoj vladi premijera Mirka Marjanovića 1994. godine Milunu Maroviću su ponudili da bude ministar za sport. On je odbio. Da li bi iko od ovih spodoba oko nas danas odbio ministarsku fotelju i privilegije? Ne bi. Jedan je Milun Marović.

Milun Marović, ili Mek kako smo ga zvali, bio je poput Leonarda da Vinčija – renesansni lik koji je iz nekog sazvežđa zalutao medju nas. Genijalan čovek. Talentovan za muziku, nauku, sport, ali pre svega čovek. U staroj Grčkoj Diogen je u podne sa upaljenim fenjerom šetao gradom. Kada su ga upitali sta radi sa upaljenim fenjerom u po bela dana, Diogen je rekao: “Tražim čoveka”. Danas bi mogli reflektorima da tražimo, ali čoveka poput Miluna Marovića ne bismo našli. Odlikovao se čojstvom i junaštvom.

”Junaštvo je kada sebe branim od drugoga, a čojstvo je kada drugoga branim od sebe” je izreka Marka Miljanova. Marović je svojim sinovima Ivanu i Savu ostavio ono najvrednije – čist obraz. Od Miluna sam naučio da je Savo muško, a Sava žensko ime. Zato sam i napisao da je ostavio Savu a ne Savi.

Dozvolite mi da kažem za Miluna da je astralni, zvezdani ljiljan koji je ukrasio naše živote. Bio je prijatelj lepe književnosti, pozorišta, muzike i filma. Milun je zapravo bio večiti prkosni mladić, koji nije hteo da se preda ustaljenim normama. Bio je zaljubljenik u lepotu i punoću života.

Prijateljstvo, poštenje, pamet, talenat – prve su asocijacije kada se pomisli na dobroćudnog, duhovitog i obrazovanog giganta-reprezentativca Jugoslavije u košarci Miluna Meka Marovića. Mislim da uz Miluna idu stihovi Pere Zubca i „Mostarske kiše“. Ko zna, možda ih je Mek i recitovao svojoj ženi Svetlani-Ceci?

„U Mostaru sam voleo neku Svetlanu jedne jeseni…“

Tako počinje pesma, a za Miluna važe stihovi:

„Jao kad bih znao ko to u meni bere kajsije još nedozrele.“

Kao da je Njegoš mislio na Miluna kada je napisao:

Blago onom ko dovijeka živi, Imao se rašta i roditi.

U maju 2016. godine Milunove kolege profesori dr Vlado Milićević i dr Milan Sudar su izdali knjigu napisanu od više autora pod nazivom “Milun – životne staze Miluna Marovića. Od košarke do tektonike.”


Košarkaška sekcija je u SD Radnički osnovana 1945. godine. Prvi uspeh su postigli 1952. godine, kada su u Prištini učestvovali na kvalifikacijama za ulazak u Saveznu Ligu. Te godine Radnički osvaja titulu prvaka Srbije i Klub postaje prvoligaš. Na Crvenom Krstu nastupaju Sija Nikolić, Saki Prelević, Slobodan Piva Ivković, Dragoljub Pljakić i mnogi drugi igrači. U isto vreme Radnički
okuplja mlade košarkašice koje će dominirati na ovim prostorima i osvojiti 6 titula prvaka Jugoslavije. Prva titula je osvojena 1961. godine i srušen je mit o nepobedivosti velike Crvene Zvezde. Milica Radovanović, Bosiljka Pešić, Biljana Nešić, Jelica Kalenić, Spomenka Milojević, su dominirale 60-tih godina Jugoslovenskom košarkom. 6 titula prvaka Jugoslavije, 3 titule juniorskih prvakinja Jugoslavije, osvojen Kup Jugoslavije, i polufinale Kupa Šampiona Evrope su uspesi koje postižu devojke sa Krsta. Najveći internacionalni uspeh postižu kao članice reprezentacije koja osvaja srebrnu medalju 1968. godine na Evropskom Prvenstvu.