Detalji predmeta

• Stanje Kolekcionarski primerak
• Detaljno stanje Dosta dobro
• Materijal Porcelan
• Originalnost Original
• Kulturno dobro Predmet koji prodajem nije kulturno dobro ili ovlašćena institucija odbija pravo preče kupovine

GIBSON & SONS Ltd. England-Čajnik "Blue Willow" (1912+)

Dimenzije

Visina: 23 cm
Dužina: 22 cm
Širina: 13 cm
Prečnik dna: 8,5 cm
Prečnik otvora: 9 cm
Zapremina: 1,5 l

Težina: 880 g

Glazura je delimično ispucala, najviše u donjem delu - vidljivo je na slikama.

Žig na dnu:

WILLOW (naziv dekora)
GIBSON & SONS Ltd. (u traci ispod krune)
BURSLEM
ENGLAND

Kompanija “Gibson & Sons Ltd.” koristila je ovaj žig od oko 1912. godine.

Samuel Gibson (Semjuel Gibsn) i Robert Sudlow (Robert Sadlou) vodili su od 1875. godine partnersku kompaniju “Gibson, Sudlow & Co.” u engleskom mestu Barslem (Barzlem). U oktobru 1884. partnerstvo je raskinuto i obojica su započeli odvojene poslove.
1885. godine Samuel Gibson je osovao kompaniju “Gibson & Sons”, koja se postepeno razvijala i 1905. godine prerasla u “Gibson & Sons Ltd.” Samuel Gibson je bio predsednik i izvršni direktor, a u poslu su mu aktivno pomagala njegova četiri sina. Do 1906. godine kompanija je zapošljavala oko 500 radnika. Proizvodili su servise za jelo i čaj, a posebno su bili poznati po proizvodnji čajnika. Oko 1907-1910. godine proizveli su “Najveći čajnik na svetu”, koji se sadržao 1024 šoljice čaja.
Posao je napredovao, i između 1900. i 1925. godine izgrađena je nova fabrika u istom gradu.
1950. godine posao je prodat kompaniji “Minerals Separation”, a ime “Gibson & Sons” je zadržano.
Ipak, proizvodnja se smanjivala, i fabrika je prestala sa radom 1975. godine.

Dekor “WILLOW” (engl. vrba, u SAD uobičajen naziv je Blue Willow, plava, tj. žalosna vrba) je karakterističan i složen dekor porcelana, nastao pod kineskim uticajem. Postao je popularan krajem XVIII veka u Engleskoj, kada su ga, u standardnom obliku, razvili engleski umetnici oslikavanja keramike, kombinujući i prilagođavajući motive inspirisane ručno oslikanim primercima porcelana uvezenog iz Kine. Dekor se pojavio upravo u vreme kada je počela masovna proizvodnja posuđa dekorisanog graviranjem i štampom, umesto dotadašnjeg ručnog oslikavanja.
Dekor sdrži standardizovane elemente: jezero, ostrvo, čamac, tri osobe koje prelaze most, drveće žalosne vrbe i kineskog bora, ogradu. Da bi se promovisala prodaja, izmišljene su različite priče na osnovu ovih elemenata dizajna. Najpoznatija je zasnovana na japanskoj bajci “Zelena vrba” i njenim kineskim varijanatama. Prema njoj, bogati Tso-Ling imao je prelepu ćerku, Koong-se. Zaljubila se u očevog skromnog računovodstvenog pomoćnika, Changa. To je razljutilo njenog oca, koji je proterao mladića i sagradio visoku ogradu oko svog imanja kako bi razdvojio ljubavnike. Dogovorio je veridbu svoje ćerke sa bogatim i moćnim vojvodom, koji je stigao čamcem po mladu noseći kovčeg pun dragulja kao bračnu ponudu. Venčanje je rebalo da se održi na dan kad cvet počne da pada sa vrbe. Međutim, mladi računovođa, prerušen u slugu, neprimećeno je ušao u palatu, i ljubavnici su pobegli odnoseći dragulje. Izmakavši poteri, na vojvodinom brodu otplovili su na sigurno usamljeno ostrvo, gde su godinama živeli srećno. Chang je uspešno zarađivao za život kao pisac, ali je ustvari postao previše uspešan i njegova slava je doprla do ušiju Tso-Linga. Poslao je svoje ljude na ostrvo, ubili su Changa i zapalili kuću, u kojoj je nastradala i Koong-se. Bogovi, dirnuti njihovom nevoljom, pretvorili su ljubavnike u par golubova.