Detalji predmeta

• Stanje Polovno

GRADAC: Časopis za književnost, umetnost i kulturu broj 92–93–94
Januar – Juni 1990.
Tema broja: Ernst Jinger
Povez: Meki
Broj stranica: 228
Ovaj trobroj je priredio Frano Cetinić

SADRŽAJ:

Branko Kukić – Ernst Jinger – ratnik i anarh
Frano Cetinić Ernst Jinger – život, dela
Žan Luj Fonsin – Razgovor sa Ernstom Jingerom
Žilijen Ervije – Razgovor sa Ernstom Jingerom
Frederik de Tovarnicki – Planetarni Radnik (Razgovor sa Ernstom Jingerom)
Andrea Miler – To su individualizacije (Intervju za „Cajt`)
Ernst Jinger: ratnik duha (Intervju za „Figaro literer`)
Ernst Jinger – Tehnika kao mobilizacija sveta kroz lik Radnika
Ernst Jinger – Gozba
Ernst Jinger – Boravak u Dalmaciji
Ernst Jinger – Kavkaski zapisi
Ernst Jinger – Gordijev čvor
Žilijen Grak – Uzorno delo našeg vremena
Žilijen Ervije – Predgovor francuskom prevodu „Radnika“
Frederik de Tovarnicki – Povodom „Mermernih litica`
Vintila Horia – Ernst Jinger ili sučeljavanje
Julijus Evola – Istok i Zapad: Gordijev čvor
Gi Dipre – Jinger, naš otac
Marsel Šnajder – Jinger, vreme i smrt
Banin – Jinger i bol
Ernst Jinger (nem. Ernst Jünger; Hajdelberg, 29. mart 1895 - Ridlingen, 17. februar 1998) bio je nemački književnik, filozof i vojno lice. Smatra se jednom od kontroverznijih figura evropske misli 20. veka i jednim od važnijih ideologa političke desnice. Rođen je u dobrostojećoj građanskoj porodici. Sa osamnaest godina postao je vojni dobrovoljac u Prvom svetskom ratu, gde se istakao hrabrošću i postao najmlađi dobitnik Ordena za zasluge, najvišeg nemačkog vojnog odlikovanja. Nakon rata stekao je slavu memoarima Čelična oluja (1920), kratkim romanom Oluja (1923) i esejima Rat kao unutrašnje iskustvo (1922), Čestar 125, (1924) i Vatra i krv (1925). U njima je rat i ratno iskustvo uzdigao u mitske dimenzije, istaknuvši da se sve životne suprotnosti, uključujući i one između kulture i varvarstva, prevazilaze u krvavoj i vatrenoj inicijaciji u ratnim rovovima. Iako je u njegovim spisima prisutan uticaj različitih ideologija, Jinger se na političkoj shemi određuje kao konzervativni nacionalista. Njegovo političko delovanje je povezivano sa pokretom Konzervativna revolucija, zajedno sa filozofskim delanjem Martina Hajdegera, Karla Šmita, Osvalda Špenglera i mnogih drugih. Sa druge strane, njegova ideologija se često opisivala kao direktna spona i najava nacističke ideologije Nemačke. Sam Jinger nije gajio simpatije prema Hitleru i nacizmu i više puta je od nje pravio otklon, smatrajući nacističke rasne teorije i eugeniku vulgarnim i provincijskim načinom razmišljanja. Ipak, Hitler je prema njemu gajio duboko poštovanje, i odbacio je Gebelsov predlog za njegovo hapšenje, nakon izlaska knjige Na mermernim liticama, u kojoj su mnogi videli negativnu kritiku samog firera i njegove ideologije. Uprkos snažnim kritikama sa kojima se suočio u svom stodvogodišnjem životu, pogotovo onih od intelektualaca leve političke orijentacije, Jinger, po sopstvenom priznanju, nikada nije zažalio ni zbog čega što je napisao.

Njegovo književno stvaralaštvo je raznovrsno. Pisao je romane, eseje, memoare i pripovetke. Stvaralaštvo mu je obojeno avangardnim nihilizmom, nacionalističkom mitologijom i ekspresionističkim izražajnim sredstvima. Takođe je primetan u pojedinim delima uticaj nadrealizma i magijskog realizma. Vremenom je razvio hladni i precizni stil, ili, kako ga je sam Jinger nazivao, stil izbrušene tame.[1] Težnja ka stilskoj perfekciji vidi se i u činjenici da je svoje memoare iz Prvog svetskog rata Čelična oluja, prepravljao, u periodu od prvog izdanja 1920. do konačnog izdanja u Sabranim delima 1952, ukupno 8 puta.[1