Detalji predmeta

• Stanje Polovno

Димитар Митрев (Дедеагач, 14 октомври 1919 - Охрид, 24 февруари 1976) — македонски книжевен критичар и есеист, академик, професор на Филозофскиот факултет во Скопје.

Уште во 1938 година, кога бил формиран Македонскиот литературен кружок во Софија, тој членувал во него заедно со Никола Вапцаров, Коле Неделковски, Ѓорѓи Абаџиев, Антон Попов и со други прогресивни македонски писатели кои работеле за афирмирањето на македонската национална култура.

Во периодот 1974-1976 е ректор на Скопскиот универзитет.[1]

Бил главен и одговорен уредник на списанието за литература, култура и уметност „Современост“.

Творештво
„Антологија на македонската лирика“ (1951, со Блаже Конески)
„Вапцаров“ (1954)
„Критериум и догма“ (1956)
„Минато и литература“ (1958)
„Odsev Ilindenske wsatje v umjetni literaturi“ (Ljubljana, 1958)
„Повоени македонски поети“ (Антологија, 1960)
„Пиринска Македонија и БКП“ (1961)
„Критики и огледи“ (1969)
„Избрани дела“ (7 т., 1970)
„Есеји и критике“ (Белград, 1975)
„Пиринска Македонија во борба за национално ослободување“ (1980)
„Пиринска Македонија“ (1986)[2]
Значење и влијание
За делото на Димитар Митрев се напишани повеќе книги и студии, како:

Петар Ширилов: Мислата и делото на Димитар Митрев: пролегомена за духовниот портрет, Скопје: Наша книга, 1974.
Катица Ќулавкова: Димитар Митрев, живо дело, Скопје: Ѓурѓа, 2004.
Исто така, на Димитар Митрев му е посветена една песна на македонскиот поет Наум Целакоски, со наслов „Те чекаме пак да ни се вратиш“.[3]