Detalji predmeta

• Stanje Polovno

Svjetlost Sarajevo, 1988. godine, tvrd kožni povez, zlatotisak, suvi žig, obeleživač za stranice, zaštitni omoti.
Knjige su u odličnom stanju.
Komplet sadrži sledeće naslove:
1. PRIČE
2. ROB
3. STRASTI I DRUGE PRIPOVIJETKE
4. MUŠKATOVI Prva knjiga / MOSKATOVI u nekim prevodima
5. MUŠKATOVI Druga knjiga
6. MAĐIONIČAR IZ LUBLINA
7. NEPRIJATELJI, LJUBAVNA PRIČA
8. SOTONA U GORAJU * IZGUBLJEN U AMERICI
Isak Baševis Singer (1904 - 1991), jevrejski književnik, dobitnik Nobelove nagrade za književnost 1978. godine.
Rođen je u Poljskoj, u gradiću Radziminu, u rabinskoj porodici.
Jevrejsko obrazovanje stekao je u verskoj školi svog oca i stekao zvanje rabina, ali se tim poslom nikada nije bavio.
Na konkursu jednog varšavskog lista, Singer 1925. godine, za priču osvaja prvu nagradu, potom, sve češće piše priče, novele i štampa ih po jidiš novinama i časopisima. Mada se oslanjao na tradiciju fantastike u domicilnoj književnosti, pisao je i o savremenim likovima i njihovim problemima, ali je dugo izbegavao složenije socijalne konotacije.
Već 1935. godine, pred nadirućim nacizmom, on napušta Poljsku i odlazi za bratom, u SAD, u Njujork, gde nastavlja da piše umetničku prozu, dodatno radeći i za jidiš novine.
`Svet realnosti i mašte, demona i ljudi se u njegovim prozama neodvojivo mešaju u dinamičnu i provokativnu literaturu, kakvu jidiš književnost do tada nije poznavala. (Pavković)
Može se reći da je celokupno Singerovo delo posvećeno Jevrejima istočne Evrope koji su živeli po getima, kao i jevrejskim emigrantima u Americi.
Izborom maternjeg jezika, dugo je bio osuđen na vrlo uzak krug čitalaca jidiša (na koji je i prevodio – Knuta Hamsuna, Remarka, „Čarobni breg” Tomasa Mana).
Posle objavljivanja pripovetke „Gimpel Luda”, 1953. godine, u engleskom prevodu Sola Beloua, na velika vrata ulazi u svetsku književnost. Prevode ga sve više, već sredinom šezdesetih jedan je od najpopularnijih pisaca u Americi.
Punu svetsku reputaciju stiče dobijanjem Nobelove nagrade, 1978. godine.
Preminuo je 24. jula 1991. godine u Majamiju.
Umnogome sumorna, jedinstvena atmosfera predratne, u mnogim njegovim delima pomenute Krohmalne ulice u kojoj je živeo i u kojoj je obitavao običan svet: zanatlije, krojači, krznari, prodavci voća, vodonoše, sluge.
Jevrejski kalendar, praznici, trpeza, običaji, način života, rekonstruisani su, autentični, iz prve ruke.
Na trgu u blizini sinagoge i hasidskog učilišta, okupljali su se lopovi i prostitutke.
A stan u kome su Singerovi živeli, nalazio se u toj Krohmalnoj ulici, broj deset, u oronuloj zgradi s mračnim stepeništem i škrtim svetlom uljanih lampi.
Danas te ulice više nema, čitav kvart je uništen u nacističkom bombardovanju 1943. godine, tokom Drugog svetskog rata.
A baš ta ulica, ti mirisi koji su dopirali iz kuhinja u kojima su se spremala svakodnevna i praznična jela, miris prženog luka, miris kaše, miris košer mesa, onih beskvasnih maces hlebova, to je sve Singer preneo u svoj književni opus, to je poneo sa sobom u Bruklin, sa tim je živeo i sa tim otišao... jedinstven i neponovljiv.